Οι αναποφάσιστοι θα κρίνουν την έκβαση των ευρωεκλογών – Αλήθειες και μύθοι

Χρόνος ανάγνωσης ⏰ 2 λεπτά

Ένα μεγάλο στοίχημα για τις Ευρωεκλογές αποτελεί η προσέλκυση της πιο δύσκολης κατηγορίας ψηφοφόρων, των αναποφάσιστων.

Σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε πρόσφατα η  Ευρωπαϊκή ιστοσελίδα Politico, υπάρχουν σχεδόν 100 εκατομμύρια αναποφάσιστοι ψηφοφόροι στο σύνολο των χωρών μελών.

Τα  συμπεράσματα προέκυψαν από την  έκθεση του think tank «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR)».

Η έκθεση του ECFR με τίτλο, «Τι θέλουν πραγματικά οι Ευρωπαίοι: αποδόμηση πέντε μύθων» –  περιλαμβάνει στοιχεία από 14 χώρες που  συμμετέχουν στις εκλογές του Μαΐου.

Η έκθεση δείχνει, σύμφωνα με τον επικεφαλής του think tank, Μαρκ Λέοναρντ, ότι το ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα βρίσκεται σε μια «κατάσταση έντονης αστάθειας, παρά πόλωσης» με αναποφάσιστους ψηφοφόρους που κινούνται «ρευστά μεταξύ κομμάτων της Δεξιάς και της Αριστεράς».

Συγκεκριμένα, το 43% των ερωτηθέντων απάντησαν μετά βεβαιότητας ότι θα ψηφίσουν και 57% ότι δεν είναι σίγουροι. «Ένα ποσοστό 70% είναι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που δεν είναι ταγμένοι σε κανένα κόμμα», αναφέρει η έκθεση.

Σύμφωνα με το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων», οι πέντε μύθοι που καταρρίπτονται σε αυτές τις εκλογές είναι:

1) Ότι η ευρωπαϊκή πολιτική έχει μετατοπιστεί από κόμματα σε φυλές. Αντίθετα, η έκθεση αναφέρει ότι η αλήθεια είναι ότι το εκλογικό σώμα είναι «ρευστό» και υπάρχουν «σχεδόν 97 εκ ψηφοφόροι που είναι ακόμα αναποφάσιστοι»

2) Οι εκλογές θα είναι μια σύγκρουση μεταξύ εκείνων που πιστεύουν στην Ευρώπη και εκείνων που πιστεύουν στο έθνος κράτος. Αντίθετα, η δεξαμενή σκέψης αναφέρει ότι στην πραγματικότητα οι ψηφοφόροι «ανταποκρίνονται σε εκείνους που κρίνουν ως αξιόπιστους για αλλαγές στους τομείς που τους ενδιαφέρουν».

3) Το μεταναστευτικό θα είναι το κεντρικό ζήτημα στις εκλογές. Αντίθετα, η έκθεση λέει ότι εσωτερικά ζητήματα, «όπως ισλαμικός εξτρεμισμός, διαφθορά, υγεία καθώς και οικονομία και επίπεδο διαβίωσης αποτελούν επίσης σημαντικά θέματα.

4) Υφίσταται ένας διχασμός μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η ECFR αναφέρει όμως ότι υπάρχει μάλλον ένα περιφερειακό συνονθύλευμα ανησυχιών και συμφερόντων παρά ένας διχασμός μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

5) Οι ευρωπαϊκές εκλογές είναι αποκλειστικά εθνικές. Αντίθετα, η έκθεση αναφέρει ότι αυτές «ενδέχεται να είναι οι πρώτες πραγματικά διακρατικές ευρωπαϊκές εκλογές».

Σύμφωνα με τον Μ. Λέοναρντ, «αντί να κινείται προς τα άκρα, το ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα είναι σε σύγχυση, κινούμενο προς πάσα κατεύθυνση, μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς  και από το λαϊκισμό στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον υπάρχει μια πραγματική ευκαιρία για τα παραδοσιακά κόμματα να επανασυνδεθούν με τους ψηφοφόρους», αν μπορούν «να επαναπροσδιορίσουν εαυτούς ως τολμηρούς μεταρρυθμιστές, με πολιτικές που θα αλλάξουν τις ζωές των πολιτών προς το καλύτερο.