Γράφει η Σοφία Λαλιωτίτη
«Επίθεση Ρουβίκωνα με βαριοπούλα. Εισβολή στον Ευαγγελισμό. Απειλές σε γιατρό. Επίθεση με μπουκάλια στην πρεσβεία του Ιράν. Ντου Ρουβίκωνα σε πολυκατάστημα. «Γυαλιά καρφιά» τα έκανε ο Ρουβίκωνας. Σοκ! Έφοδος σε γραφείο συμβολαιογράφου. Εισβολή με μπογιές στη βουλή.»
Τα παραπάνω είναι ορισμένοι από τους τίτλους των δημοσιευμάτων που αφορούν την περίφημη αυτή ομάδα αναρχικών που θεωρεί -σύμφωνα πάντα με δικό της κείμενο στο διαδίκτυο- ότι χρέος της είναι η συντονισμένη δράση στο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης και έχουν μάλιστα, κατά καιρούς απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση σε πολίτες να συμπράξουν στον αγώνα για ένα κόσμο , αναρχοσυνδικαλιστικά, αναρχοκομμουνιστικά, αντιεξουσιαστικά.
Και όπως λέει ο σοφός λαός «πιάσε το αυγό και κούρευτο»!
Την ίδια στιγμή, ενεργός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ο Γιώργος Κυρίτσης έχει χαρακτηρίσει τον Ρουβίκωνα ως πολτική ομάδα που κάνει ακτιβισμό, σημειώνοντας ότι το να πετάει κάποιος μπογιές είναι χαρακτηριστική πράξη ακτιβισμού. Μάλιστα, ο κ. Κυρίτσης υποστήριξε ότι η δράση του «Ρουβίκωνα» δεν συνιστά εγκληματικότητα, αλλά παραβατικότητα.
Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι ελλείψει μίας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης γύρω από την οποία θα μπορούσε να συσπειρωθεί μαζικά το εργατικό κίνημα, είτε λόγω της αποσύνθεσης του συνδικαλισμού, είτε λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης σε θεσμούς, όπως είναι η δικαιοσύνη, δεν είναι τυχαίο που ο αναρχισμός ή ακόμη και η ακροδεξιά μέσω της Χρυσής Αυγής, γίνεται σημείο αναφοράς για ένα τμήμα πολιτών.
Δεν είναι επίσης τυχαίο που η ομάδα αυτή, έχει δώσει εδώ και καιρό τα διαπιστευτήρια της, την ταυτότητά της και δεν έχει συλληφθεί ούτε καν ενοχληθεί από τους εκπροσώπους της εννόμου τάξης.
Και φυσικά, είναι «φως φανάρι «ότι δεν υπάρχει η ελάχιστη βούληση από την κυβέρνηση για να περιφρουρήσει περιουσίες και προσωπικότητες από τον εξευτελισμό της δράσης του Ρουβίκωνα. Χρέος των αρχών του κράτους είναι η σύλληψη του γιατρού με το φακελάκι και αντί τα χαστούκια να μπαίνουν χειροπέδες σε μια ευνομούμενη κοινωνία αρχών και κανόνων. Τώρα γίναμε ρεζίλι σε τουρίστες έξω από τη βουλή. Αύριο;
Η κοινωνική διαμαρτυρία για να γίνει κοινωνική αλλαγή χρειάζεται πολύ περισσότερα πράγματα από απλές συμβολικές ενέργειες. Οι πολίτες δεν χρειάζονται τους Ρουβίκωνες. Η απόδοση ευθύνης σε όσους “τα πιάνουν” είναι πράξη δικαίου και όχι πράξη ανομίας.
