«Κακοπληρωτής» εμφανίζεται σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το Λογιστήριο του Κράτους, το Δημόσιο καθώς παρά τα υπερπλεονάσματα (από το 2015 μέχρι και το 2018) το ελληνικό δημόσιο δεν πληρώνει τα χρέη του στους προμηθευτές του.
Στο σύνολο της γενικής κυβέρνησης, όπου αποτυπώνονται όλες οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου τα μεγέθη κινούνται ανοδικά ως προς τα «φέσια». Τα 1,574 δισ. ευρώ των οφειλών του Ιανουαρίου, διευρύνθηκαν σε 1,665 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο και ενισχύθηκαν περαιτέρω σε 1,790 δισ. ευρώ τον Μάρτιο.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ), το διάστημα Ιανουαρίου – Απριλίου 2019 ιδρύθηκαν 12.512 νέες επιχειρήσεις έναντι 13.405 το αντίστοιχο διάστημα του 2018, κάτι που συνιστά μείωση των νέων ιδρύσεων κατά 6,6%
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν χθες από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η κυβέρνηση μέχρι τα τέλη Μαρτίου τρέχοντος έτους έχει πληρώσει μόλις 57,7 εκατ. ευρώ σε επιχειρήσεις από τα 2 δισ. ευρώ που χρωστάει. Και όλα αυτά όταν τα ταμειακά διαθέσιμα ή διαφορετικά ο «κουμπαράς» του δημοσίου έχει μέσα περισσότερα από 50 δισ. ευρώ, τα οποία όμως δεν χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων. Είναι άγνωστο γιατί η κυβέρνηση έχει επιλέξει αυτή την άτυπη στάση πληρωμών τη στιγμή που οι επιχειρήσεις έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη τα χρήματα που τους οφείλονται, όχι μόνο για να επενδύσουν, να κάνουν νέες παραγγελίες αλλά και για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος.
Όπως προκύπτει από πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν η χώρα μας συμπεριλαμβάνεται στους κακοπληρωτές της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο μέσος χρόνος αποπληρωμής των οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 115 ημέρες έναντι 49 το 2015. Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι αποπληρωμές μπορούν να γίνουν μετά από 500 ημέρες, δηλαδή μετά από ενάμιση χρόνο. Μάλιστα τα δικαιώματα πληρωμής παραβιάζονται, καθώς για την καταβολή της πληρωμής ο επιχειρηματίας υποχρεώνεται να αποδεχτεί εκ των προτέρων όρους, παραδείγματος χάριν, ότι παραιτείται της καταβολής τόκων υπερημερίας και άλλης αποζημίωσης για τις δαπάνες είσπραξης των οφειλών.
