Παρά το γεγονός ότι είμαστε μια χώρα “παραγωγής επιστημόνων”, από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταλαβαίνει κανείς τους λόγους που οι νέοι -και πιο παλιοί πλέον- πτυχιούχοι των ελληνικών Πανεπιστημίων επιλέγουν χώρες του εξωτερικού προκειμένου να βρουν θέσεις εργασίας στο αντικείμενο που σπούδασαν.
Η επιχειρηματική εικόνα της χώρας μας μόνο ενδιαφέρουσα δεν είναι. Μάλλον μονότονη θα τη χαρακτήριζε κανείς: Στην Ελλάδα αντικείμενο απασχόλησης σε επιστημονικές και τεχνολογικές δραστηριότητες προσφέρεται σε ποσοστό 12%, κατασκευές 8%, βιομηχανία 6%, διοικητικές και υπηρεσίες υποστήριξης 4% και τεχνολογία πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών 3%.
Στον αντίποδα τώρα, οι κλάδοι των επιχειρήσεων που δημιουργούν τρεις στις δέκα νέες θέσεις εργασίας είναι εστίαση και καταλύματα (σ.σ. δηλαδή εποχιακή και όχι μόνιμη απασχόληση) με ποσοστό 29% και ακολουθούν με 28% το χονδρικό και λιανικό εμπόριο.
Η έκθεση αναφέρεται και στις πιστωτικές συνθήκες στην Ελλάδα, οι οποίες όπως σημειώνει, δεν επανήλθαν στα επίπεδα πριν από την κρίση.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2017 το 23% των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων ανέφεραν ως το πιο σοβαρό πρόβλημα την έλλειψη χρηματοδότησης, την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μόλις 7%. Ο
Σημειώνεται ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έκαναν αίτηση για χρηματοδότηση υποδιπλασιάστηκαν μεταξύ 2010 και 2017.
Η ίδια έκθεση του ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι «η διεθνοποιημένη επίδοση των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων παραμένει μια από τις πιο αδύναμες στην ΕΕ, με λιγότερες από το 10% να πραγματοποιούν εξαγωγές». Παράλληλα, παρατηρείται αναντιστοιχία προσόντων με τις θέσεις εργασίας: χαρακτηριστική είναι η παρατήρηση πως “οι Έλληνες εργαζόμενοι, είναι μεταξύ αυτών που αναφέρουν συχνά ότι έχουν υπερβολικά προσόντα για την θέση εργασίας τους”.
