Tα “κακά” νέα για την Ευρωζώνη μπορούν να είναι “καλά” για την Αθήνα!
Με βάση το τελευταίο Οικονομικό Δελτίο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της κεντρικής τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, φαίνεται ότι η ΕΚΤ είναι έτοιμη να ξανακάνει και πάλι ότι χρειαστεί για να στηρίξει το ευρώ και την οικονομία της Ευρωζώνης, καθώς διαμορφώνεται ένα περιβάλλον στο οποίο η κατά βάση εξωστρεφής οικονομία της Ευρωζώνης θα επιβραδύνει το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο του έτους.
Η ΕΚΤ στο περιβάλλον αυτό αναστέλλει την πολιτική της απόσυρσης της ποσοτικής χαλάρωσης που είχε εξαγγείλει και ανοίγει παράθυρο για ενδεχόμενο νέο κύκλο ποσοτικής χαλάρωσης στο επίπεδο της νομισματικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, χαμηλά έως μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ, επέκταση των προγραμμάτων παροχής ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, ανακύκλωση των επενδύσεων του “παγωμένου” QE και πιθανή αύξησή του εκ νέου αν χρειασθεί.
Αυτό δημιουργεί περιθώρια καθυστερημένης ένταξης και της Ελλάδας στο QE – όπως επιβεβαίωσε πρόσφατα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας. Επιπλέον εξακολουθεί να πιέζει σε θετική κατεύθυνση τις τιμές και αποδόσεις των ελληνικών τίτλων χρέους, τόσο του δημόσιου (κρατικά ομόλογα) όσο και του ιδιωτικού τομέα (εταιρικά ομόλογα). Ευνοείται έτσι, αφενός η αναχρηματοδότηση του χρέους και αφετέρου διευκολύνονται οι παρεμβάσεις για την σταδιακή αναδιάρθρωσή του, χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά το μέσο κόστος εξυπηρέτησής του.
H «κακή» πλευρά των παραπάνω έχει να κάνει με το γεγονός ότι η αιτία αυτού του ευνοϊκού περιβάλλοντος όσο αφορά το χρέος είναι οι … αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία της Ευρωζώνης, προς την οποία στρέφεται το μεγαλύτερο μέρος των διασυνοριακών συναλλαγών της Ελλάδας και του εξαγωγικού της τομέα. Αυτή η πίεση αναμένεται να επηρεάσει τις προβλέψεις για την σύνθεση του ΑΕΠ τα επόμενα ένα δύο χρόνια, σε περίπτωση που αυτή διατηρηθεί.
Το ζήτημα μεταξύ της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας έχει να κάνει με τις εξελίξεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Οι επικείμενες συγκρούσεις ή συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας και Ευρωζώνης θα έχουν τις συνέπειές τους στον τομέα αυτό. Ήδη ο πρόεδρος Τραμπ έσπευσε να αποδώσει ευθύνες συναλλαγματικού ανταγωνισμού στον Ντράγκι όταν ο τελευταίος, με τις πρόσφατες δηλώσεις του, έδειξε ότι η ΕΚΤ θέλει να κρατήσει πάση θυσία την συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο κάτω από το 1/1,2. Όταν αρχίσει να αναπτύσσεται και αυτή η πλευρά των “συγκρούσεων” θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την Ελλάδα να αποφύγει τις συνέπειες.
