Γράφει ο Αναστάσιος Τσιπλάκος -Σύμβουλος Στρατηγικής
Μετά από 10 χρόνια κρίσης και χρεοκοπίας η χώρα βρίσκεται σε μια αποφασιστική καμπή για την πορεία της.
Η οικονομία αντιμετωπίζει πολύ σημαντικά προβλήματα, τα οποία επιτείνονται από την χαρακτηριστική ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού να αντιληφθεί τις πραγματικές δυσκολίες. Και όσο αυτά θα χειροτερεύουν, τόσο περισσότερο θα αδυνατεί να βρει ρεαλιστικές λύσεις.
Η κοινωνία που κατ’ επέκταση είναι και ο τελικός αποδέκτης όλων των παραπάνω δυσχερειών, έχει χάσει πλήρως τον προσανατολισμό της και αναζητά να ισορροπήσει ανάμεσα στο ανέφικτο, το φαντασιακό και το πραγματικό.
Η εξίσωση αποκτά ακόμη περισσότερους αγνώστους, διότι όλα τα παραπάνω είναι μέρος μιας ευρύτερης διεθνούς κρίσης, η οποία κατ’ αναλογίαν των δικών μας δεδομένων εμφανίζεται και ερμηνεύεται και ως γεωπολιτικές αναταραχές στην ευρύτερη περιοχή μας. Είτε στο Βορρά, είτε στην Ανατολή, αλλά και στο Νότο υπάρχουν εμφανείς ή/και υποβόσκουσες πολυδιάστατες κρίσεις εν εξελίξει.
Μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον, η χώρα για να μπορέσει να συνεχίσει να πορεύεται χωρίς σημαντικές δομικές αναταράξεις, χρειάζεται δύο κρίσιμους παράγοντες: κυβερνητική σταθερότητα και πολιτικό χρόνο. Χρειάζεται και πολλά άλλα, όμως οι δύο παραπάνω παράγοντες είναι αρκετά καθοριστικοί για να μην βρεθεί η χώρα στα πρόθυρα της πραγματικής διάλυσης.
Εάν δεν υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα δημιουργηθεί σημαντική πολιτική αστάθεια μέσω των διαφόρων πολυκομματικών κυβερνήσεων, ή ακόμα χειρότερα την επανάληψη των εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής και την ακόμα μεγαλύτερη πολυδιάσπαση του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία εύθραυστων πολυκομματικών κυβερνήσεων, των οποίων τα συνεκτικά μέρη θα υπερθεματίζουν σε κομματικές πρακτικές για την αναιμική πολιτική τους επιβίωση, συμπαρασύροντας τη χώρα σε αχαρτογράφητα νερά χωρίς πυξίδα.
Η απουσία δε σημαντικού και με ιδιαίτερο βάρος πολιτικού προσωπικού, είναι σίγουρο ότι θα κάνει το πρόβλημα ακόμη μεγαλύτερο.
Ο καθένας μας θα πρέπει να αναλογιστεί πού μπορεί να μας οδηγήσει ο άκρατος οπαδισμός κι η τυφλή μισαλλοδοξία, που αναμοχλεύονται είτε από προσωπικά συμφέροντα, ή από την ηθελημένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας κατά το δοκούν, ή ακόμη και την από πλήρη άγνοια της πραγματικής κατάστασης, που έχουν επίπτωση σε εμάς, τις οικογένειες, τους φίλους και τους συνεργάτες μας.
Στη δεδομένη χρονική στιγμή, το μόνο πολιτικό κόμμα που διαθέτει εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία θα μπορούσαν να εγγυηθούν τους δύο παραπάνω κρίσιμους παράγοντες, δηλαδή την πολιτική σταθερότητα και τον απαραίτητο πολιτικό χρόνο για τη χώρα, είναι η Νέα Δημοκρατία.
Όχι γιατί διαθέτει μαγικές ικανότητες και πολύ καλά μελετημένο σχέδιο.
-Αλλά γιατί διαθέτει μια ξεκάθαρη στρατηγική και βούληση για τις αναγκαίες αλλαγές, σε όλα τα επίπεδα, σε σχέση με την ολοένα και περισσότερο βαλτώδη κατάσταση του σήμερα. Ίσως γιατί δεν υπάρχει και άλλη επιλογή.
-Γιατί είναι διατεθειμένη να τις επιχειρήσει -έστω και με δυσδιάκριτα αποτελέσματα.
-Γιατί είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που έμεινε σχεδόν αλώβητο από τη 10χρονη κρίση, εστιασμένο σε βασικές αρχές, όπως ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας και η άρρηκτη σύνδεσή της με τη Δύση: γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά.
Χωρίς ναι μεν αλλά, ίσως, μπορεί και θα δούμε.
Οποιεσδήποτε άλλες θεωρίες παρέλασαν αυτή τη δεκαετία της χρεοκοπίας: σκίσιμο μνημονίων, τρίτος δρόμος αριστερά προς το GRexit, δραχμολαγνεία, Βαρουφακισμός, Πουτινολατρεία ακόμη και Αρχαιολατρεία και λοιπά φαιδρά, αποδείχθηκαν πέρα από αίολα, εντελώς διαστρεβλωτικά της πραγματικότητας και πλήρως ανασχετικά έως καταστροφικά οποιασδήποτε, έστω και αναιμικής, προσπάθειας ανάκαμψης. Προκαλώ τον οποιοδήποτε να μου αποδείξει με επιχειρήματα και ψυχραιμία το αντίθετο.
Το μόνο, λοιπόν, πολιτικό κόμμα σήμερα που διαθέτει συνέχεια, συνοχή και θέληση για τις αναγκαίες αλλαγές είναι η Νέα Δημοκρατία.
Θα ψηφίσω Νέα Δημοκρατία για πολιτική σταθερότητα και για να κερδίσει η χώρα τον απαραίτητο χρόνο, μέχρι οι διεθνείς συνθήκες και η ωρίμανση της ελληνικής κοινωνίας της επιτρέψουν να επιχειρήσει ένα ουσιαστικό και ρεαλιστικό βήμα προς την έξοδο από την παρατεταμένη χρεοκοπία και το τέλμα που βρίσκεται σήμερα..
