Η Αφρική ενάντια στις βιομηχανίες σοκολάτας: Ξεχάστε το κακάο

Χρόνος ανάγνωσης ⏰ 3 λεπτά

Μάχη με την εκμετάλλευση των βιομηχανιών της Δύσης αποφάσισαν να δώσουν η Γκανά και η Ακτή Ελεφαντοστού, με αφορμή τα πενιχρά κέρδη από την παραγωγή του κακάο, παρά το γεγονός ότι το 60% του πολύτιμου αυτού προϊόντος προέρχεται από τα εδάφη τους.

Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι στις ανεπτυγμένες χώρες η κατανάλωση των προϊόντων αποφέρει κέρδη 90 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία το 75% πηγαίνει στις βιομηχανίες και μόνο το 4-6% φτάνει στους χωρικούς και τους παραγωγούς, βιώνοντας κάτω από απόλυτες συνθήκες φτώχειας.

Έτσι, στις 11 Ιουνίου Γκανά και Ακτή Ελεφαντοστού ξεκαθάρισαν ότι από τις χώρες τους δεν θα βγει ούτε ένα κιλό κακάο μέχρι το 2021 εάν δεν εξασφαλισθεί ελάχιστο τίμημα πώλησης στα 2.300 ευρώ τον τόνο.

Προφανώς το μήνυμα αυτό κινητοποίησε τις βιομηχανίες, καθώς οι εκπρόσωποί τους έδωσαν το παρών αυτή την εβδομάδα στη σύνοδο του Αμπιτζάν, προκειμένου να προχωρήσουν σε διαβουλεύσεις με τα αρμόδια όργανα των δύο χωρών, το Συμβούλιο Κακάο της Γκάνας και το Συμβούλιο Καφέ και Κακάο της Ακτής Ελεφαντοστού. Η μάχη φαίνεται να είναι σκληρή, καθώς από τη μια οι χώρες της ταλαίπωρης Ηπείρου τα “παίζουν όλα για όλα” για μια αξιοπρεπή επιβίωση και από την άλλη οι επιπτώσεις από την έλλειψη σοκολάτας παγκοσμίως είναι ανυπολόγιστες, καθώς πρόκειται για το πιο δημοφιλές έδεσμα.

Οι εκπρόσωποι των κολοσσών της Mars, Barry and Collebaut,. Mondelez, Olam, SucDen, Hershey, Cargill, Bloomer Chocolate, Touton στο Αμπιτζάν, έφυγαν σιωπηλοί μετά τη σύνοδο. Στους διαδρόμους, πηγές από τις δύο πλευρές παραδέχονταν πως δεν υπήρξε συμφωνία ούτε για τις τιμές, ούτε για τον μηχανισμό πληρωμών. Μόνο η Mars κι η Cargill έδειξαν μία διάθεση να στηρίξουν τις απαιτήσεις των δύο αφρικανικών χωρών, έστω και με τρόπο ασαφή.

Είναι η πρώτη φορά που Γκανά και Ακτή Ελεφαντοστού ενώνουν τις δυνάμεις τους απαιτώντας ένα δίκαιο μερίδιο από τα τεράστια κέρδη της αγοράς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του αρμόδιου Συμβουλίου Κακάο της Γκάνας Τζόζεφ Μποχαΐν Αϊντού, στόχος είναι «να εξασφαλίσουμε αξιοπρεπείς αμοιβές για τους χωρικούς», που διαβιούν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.

Βέβαια, το στοίχημα της «αντίστασης» στις πολυεθνικές είναι ριψοκίνδυνο. Το κακάο είναι ένας από τους πυλώνες της οικονομίας της Ακτής Ελεφαντοστού και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της εξαρτάται από την καλλιέργειά του για να επιβιώσει. Ένα εκατομμύριο μικροκαλλιεργητές, φυτεύουν, συλλέγουν, ανοίγουν το φρούτο και λιάζουν τους σπόρους του, αλλά συνολικά είναι 6 εκατομμύρια όσοι τρέφονται από την παραγωγή του κακάο. Επίσης, είτε σε συνθήκες πολέμου, είτε ειρήνης, το κακάο εξακολουθεί να αποτελεί ένα στρατηγικό τομέα. Στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς, η ζήτηση σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνει διαρκώς και το κοινό μέτωπο των δύο χωρών ευνοεί τις απαιτήσεις τους. Ενδεικτικό είναι πως οι δύο χώρες ήσαν ορκισμένοι αντίπαλοι μετά την κρίση του 2016, αλλά τώρα έκαναν φιλοτιμία την ανάγκη στην οποία βρέθηκαν μπροστά και ορθώνουν ένα συμπαγές μέτωπο κατά των γιγάντων της σοκολατοποιΐας.