του Αναστάσιου Τσιπλάκου – Στρατηγικού Αναλυτή South East Med Energy & Defense
Την τελευταία δεκαετία έχει υπάρξει μια έκρηξη ανακαλύψεων ενεργειακών πηγών, κυρίως φυσικού αερίου, στην περιοχή της Νοτιο Ανατολικής Μεσογείου. Η δυνητική ενεργειακή αγορά, βέβαια, είναι ακόμα υπό διαμόρφωση και χαρακτηρίζεται από αντικρουόμενες στρατηγικές και συμφέροντα, τόσο των άμεσα ενδιαφερόμενων κρατών, όσο και των λεγόμενων Μεγάλων Δυνάμεων. Τα προβλήματα της Μέσης Ανατολής, οι εξελίξεις στην Αίγυπτο και Λιβύη, ο πόλεμος στη Συρία, η δημοσιονομική συγκυρία των νότιων μελών της ΕΕ και το ασαφές πλαίσιο των ΑΟΖ των κρατών της Ανατ. Μεσογείου, δεν επέτρεψαν κατά το παρελθόν την περαιτέρω δραστηριοποίηση στη διερεύνηση και εκμετάλλευση των ενεργειακών παράκτιων αποθεμάτων.
Παρόλ’ αυτά, η Ανατολική Μεσόγειος σήμερα αποτελεί ένα από τα ουσιαστικότερα κέντρα κόστους – οφέλους, δηλαδή συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων και των παράκτιων κρατών της περιοχής, όσων τουλάχιστον διαθέτουν επαρκή εθνική ισχύ για την αποτελεσματική διασφάλιση της εκμετάλλευσης των αποθεμάτων τους.
H «χρυσή εποχή»
Σε αυτό το πλαίσιο, το ειδικό διεθνές περιοδικό «GEOExPro» χαρακτηρίζει τους τελευταίους 15 μήνες ως τη «χρυσή εποχή» για τα ενεργειακά της ανατολικής Μεσογείου, παραθέτοντας μια σειρά από εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν στην κυπριακή ΑΟΖ. Συνολικά, οι διεθνείς εταιρίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων κατάφεραν να ανακαλύψουν κοιτάσματα με πάνω από 1,5 δισ. ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των «Γλαύκου» και «Καλυψώ» στην Κύπρο, του «Noor» στην Αίγυπτο και του «North Karish» στο Ισραήλ.
Σύμφωνα και με τις αναλύσεις του διεθνούς νορβηγικού οίκου αναλύσεων για θέματα υδρογονανθράκων «Rystad Energy», το κοίτασμα «Καλυψώ» (στο τεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ) είναι μια πολλά υποσχόμενη ανακάλυψη φυσικού αερίου, που επιβεβαιώνει την επέκταση του παιγνιδιού “κοιτάσματα τύπου Zohr” στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Η ιταλική EΝΙ ανακοίνωσε ότι από τα μέχρι τώρα δεδομένα, το κοίτασμα «Καλυψώ» περιέχει περίπου 6 τρισ. έως 8 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου, ενώ ο οίκος «Rystad Energy» εκτιμά ότι το κοίτασμα «Καλυψώ» περιέχει ανακτήσιμους υδρογονάνθρακες που ισοδυναμούν με περίπου 600 εκατ. με 700 εκατ. βαρέλια πετρελαίου. Επίσης, η ανακάλυψη του κοιτάσματος «Γλαύκος» (τεμάχιο 10) από την ExxonMobil, είναι το τρίτο αξιοσημείωτο εύρημα στο κυπριακό υπέδαφος τα τελευταία χρόνια, ακολουθώντας την «Καλυψώ» και την «Αφροδίτη». Η ανακάλυψη, στο τεμάχιο 10, διαπίστωσε μια δεξαμενή φυσικού αερίου με ύψος στήλης που κυμαίνεται στα 133 μέτρα, με ανακτήσιμους πόρους περίπου 5 έως 8 τρισ. κυβικά πόδια. Σύμφωνα και πάλι με τους αναλυτές της «Rystad Energy», το κοίτασμα «Γλαύκος» περιέχει επίσης περίπου 600 εκατ. με 700 εκατ. ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η αναφορά τους ότι η Κύπρος έχει το χαμηλότερο κόστος ανάκτησης φυσικού αερίου στο $0,20 ανά ισοδύναμο βαρέλι πετρελαίου, γεγονός που σύμφωνα με τους αναλυτές βελτιώνει τις μελλοντικές προοπτικές εξερευνήσεων στην περιοχή.
Η συνεργασία με την Αίγυπτο
Ωστόσο, υπάρχει και μία σημαντική πρόκληση που αφορά στην ανάπτυξη των κοιτασμάτων -είναι αυτή των περιορισμένων υποδομών. Η ζήτηση της κυπριακής αγοράς είναι χαμηλή και δεν επιτρέπει την ανάπτυξη κοιτασμάτων μόνο για πώληση του φυσικού αερίου στην Κύπρο. Δύο είναι, λοιπόν, οι επιλογές, που θα συνδράμουν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης του ενεργειακού της προγράμματος: Είτε χρήση των τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, ή ανάπτυξη εγχώριας πλωτής μονάδας υγροποίησης φυσικού αερίου (LNG).
Τα τερματικά υγροποίησης σε Damietta και Idku της Αιγύπτου, είναι οι μοναδικοί τερματικοί σταθμοί στην ευρύτερη περιοχή, που μπορούν να διοχετεύσουν τα αποθέματα φυσικού αερίου στην παγκόσμια αγορά. Τα δύο τερματικά έχουν συνολική ικανότητα εξαγωγών της τάξης των 1,75 δισ. κυβικών ποδών την ημέρα. Η ιταλική EΝΙ αναμένεται εντός του 2019 να ξεκινήσει να στέλνει αέριο από το κοίτασμα «Zohr» στο τερματικό της Damietta, οπότε η χωρητικότητα του τερματικού θα αρχίσει να περιορίζεται. Ωστόσο το τερματικό στο Idku θα συνεχίσει να λειτουργεί με φυσικό αέριο που καλύπτει μόλις το 20% – 25% της χωρητικότητάς του.
Η Κύπρος ήδη έχει εξασφαλίσει τη συγκατάθεση της ΕΕ για να κατασκευάσει σε συμφωνία με την Αίγυπτο υποθαλάσσιο αγωγό προς το Idku, ενώ υπάρχει και συμφωνία με την Αίγυπτο για εξαγωγή κυπριακού φυσικού αερίου από αυτό προς την Ευρώπη.
Αυτές είναι ακριβώς και οι εξελίξεις που βελτίωσαν τις προοπτικές ανάπτυξης του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Αφροδίτη» με καταλύτη και το γεγονός ότι η Shell συμμετέχει και στις δύο πλευρές -και στο «Αφροδίτη» και στο Idku. Παρόλ’ αυτά, η «Αφροδίτη», που ανακαλύφθηκε το 2011 (όπως και το «Λεβιάθαν» έναν χρόνο νωρίτερα), δείχνουν ότι μπορεί να καθυστερήσει σοβαρά η εκμετάλλευση σημαντικών ανακαλύψεων κοιτασμάτων, αν δεν εξασφαλιστούν εξορθολογισμένες δυνατότητες αξιοποίησής τους.
Υπάρχει ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο σε σχέση με την εκμετάλλευση κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ. Όπως επισημαίνεται, οι δυνατότητες του Idku μπορεί να περιοριστούν με νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ. Ωστόσο, αν η ανάπτυξη περισσότερων κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ φτάσει στο σημείο που θα εξαντλήσει τις δυνατότητες υποδοχής φυσικού αερίου στο Idku, αυτό θα σημαίνει ότι η Κύπρος θα διαθέτει ήδη την ποσότητα-κλειδί των 12,5 τρις κυβικών ποδών φυσικού αερίου, που είναι αρκετή για την ανάπτυξη μιας κυπριακής, εμπορικά βιώσιμης, πλωτής μονάδας –ή και χερσαίας– για υγροποίηση και εξαγωγή φυσικού αερίου.
Η γεωπολιτική «σκακιέρα» της ενέργειας στην περιοχή
Στο πλαίσιο όλων των παραπάνω -και όχι μόνον- εξελίξεων, πραγματοποιήθηκε στις 7 Αυγούστου στην Αθήνα, η 1η Ενεργειακή Υπουργική Διάσκεψη με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται υπουργική διάσκεψη για ζητήματα ενέργειας, στην οποία συμμετείχε και η κυβέρνηση των ΗΠΑ και είναι σημαντικό ότι η διάσκεψη αυτή έγινε στην Αθήνα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστής Χατζηδάκης υποδέχθηκε τον κ. Γιώργο Λακκοτρύπη, υπουργό Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της Κύπρου, τον κ. Γιουβάλ Στάινιτζ, υπουργό Ενέργειας και Υδατικών Πόρων του Ισραήλ και τον κ. Φράνσις Φάνον, υφυπουργό Εξωτερικών για ενεργειακούς πόρους των ΗΠΑ.
Στο κοινό ανακοινωθέν της διάσκεψης υπήρξε πλήρης στήριξη των ελληνικών και κυπριακών θέσεων για τα ενεργειακά και επέκταση της συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος.
Ακόμη πιο συγκεκριμένη υπήρξε η υποστήριξη των κυπριακών θέσεων από την ανακοίνωση που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφερόμενο στην «…αυξανόμενη και απτή στήριξη» της Ουάσιγκτον για τη δημιουργία ενός «δομημένου τετραμερούς μηχανισμού συνεργασίας» για την ενέργεια στην Ανατολική Μεσόγειο».
Παράλληλα η ανακοίνωση τονίζει ότι «Οι υπουργοί και οι Ηνωμένες Πολιτείες επανέλαβαν την πλήρη υποστήριξή τους και την αλληλεγγύη τους προς τις προσπάθειες που καταβάλει η Κυπριακή Δημοκρατία για την εξερεύνηση και ανάπτυξη των πόρων που βρίσκονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης και εξέφρασαν την ανησυχία τους για τα πρόσφατα προκλητικά βήματα που έχουν ξεκινήσει στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναβεβαίωσαν επίσης τη θέση τους ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού πρέπει να κατανέμονται ισομερώς μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Με βάση την παραπάνω δήλωση θα πρέπει να διευκρινήσουμε ότι εδώ και χρόνια διεξάγεται μία παραπληροφόρηση για τη θέση των Αμερικανών στο διαμοιρασμό του φυσικού αερίου της Κύπρου, όταν και όποτε …βγάλει κέρδη. Φταίνε και οι ίδιοι οι Αμερικανοί που δεν κάνουν δημόσια τη διευκρίνηση. Ο όρος “equitably=ισομερώς”, που χρησιμοποιούν στις επίσημες δηλώσεις τους, δε σημαίνει διαμοιρασμό του κυπριακού φυσικού αερίου σε καθεστώς 50-50. Κάθε άλλο. Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα ο Αμερικανός υφυπουργός Φάννον, έδωσε μία πολύ καλύτερη εξήγηση για τη θέση των ΗΠΑ: «Πιστεύουμε ότι οι πόροι (στην Κύπρο) πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης μεταξύ των κοινοτήτων». Η θέση του Αμερικανού υφυπουργού είναι κάθετα αντίθετη από αυτή των Τούρκων, που υποστηρίζουν ότι το 18% του τουρκοκυπριακού πληθυσμού, δικαιούται συμμετοχή στο 50% του φυσικού αερίου.
Σε σχέση, τέλος, με τον αγωγό EastMed που σχεδιάζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, συμφωνήθηκε η επιτάχυνση των διαδικασιών ενώ θα υπάρξει συνεργασία με την Ιταλία προκειμένου το έργο να προχωρήσει το συντομότερο, αν και η τελευταία έχει δείξει διστακτικότητα στη συνυπογραφή του έργου λόγω εσωτερικών αντιθέσεων της κυβέρνησης συνεργασίας. Αναφερόμενος στον αγωγό ο κ. Λακκοτρύπης είπε ότι αποτελεί κοινή επιθυμία των τριών χωρών και των ΗΠΑ να δημιουργηθεί διάδρομος φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς η περιοχή, με τις ανακαλύψεις υδρογονανθράκων που έχουν γίνει και όσες πιθανόν θα υπάρξουν στο μέλλον, εξελίσσεται σε εναλλακτική πηγή εφοδιασμού με φυσικό αέριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρά τα όσα, όμως, έχουν απασχολήσει τους ηγέτες των τριών χωρών και παρά το έντονο ενδιαφέρον που υπάρχει, το όλο έργο δεν είναι στη φάση της τελικής επιλογής.
Με βάση την εικόνα που υπάρχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επιδεικνύεται από την πλευρά του Ισραήλ. Η σθεναρή υποστήριξη των Ισραηλινών αποδίδεται σε εσωτερικά πολιτικά ζητήματα, αλλά και στην προσπάθεια του Ισραήλ να τραβήξει το ενδιαφέρον μεγάλων ενεργειακών εταιρειών στην ΑΟΖ του, με την προοπτική ενός ευρωπαϊκού ενεργειακού έργου απαλλαγμένου από τον τουρκικό παράγοντα. Η ελληνική πλευρά, σε σχέση με τη στάση της προηγούμενης κυβέρνησης, φαίνεται να αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες που υπάρχουν, παρά τις όποιες επίσημες δηλώσεις.
Εννέα γεωτρήσεις σε δύο χρόνια θα αλλάξουν τον ενεργειακό χάρτη στην Κύπρο
Στο πλαίσιο της Ενεργειακής Διάσκεψης στην Αθήνα, ο κ. Λακκοτρύπης ενημέρωσε τους ομολόγους του για τις τουρκικές παραβιάσεις στα εθνικά ύδατα της Κύπρου και τόνισε, επίσης την αλληλεγγύη των τριών χωρών. Θα συνεχίσουμε, ανέφερε, να συνεργαζόμαστε με τις γειτονικές χώρες για σταθερότητα και ευημερία στην περιοχή ενώ πρόσθεσε ότι οι ανακαλύψεις υδρογονανθράκων φέρνουν πιο κοντά τις περισσότερες χώρες της περιοχής. Επαναβεβαίωσε, επίσης, ότι θα γίνει η επανεκκίνηση του γεωτρητικού προγράμματος των εταιρειών, εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Η δεκάμηνη ανάπαυλα δραστηριοτήτων στα ενεργειακά θα τερματιστεί το Δεκέμβριο του 2019. Μια εξέλιξη που έρχεται να συμπληρώσει τη θετική εικόνα που έχει δημιουργήσει η Λευκωσία σε συνάρτηση πάντα με την τουρκική προκλητικότητα στην περιοχή.
Η έναρξη εργασιών εκτιμάται πως θα ενισχύσει το μήνυμα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρά ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες, στην υλοποίηση των ενεργειακών σχεδιασμών που έχουν γίνει. Η επόμενη χρονιά θεωρείται κομβικής σημασίας για τα ενεργειακά της Δημοκρατίας, όχι μόνο από πλευράς αναθέρμανσης των γεωτρητικών δραστηριοτήτων. Οι κυβερνητικές φιλοδοξίες, δεν περιορίζονται μόνο στην υφιστάμενη κατάσταση εντός της ΑΟΖ. Τα υπό μελέτη βήματα και κινήσεις, θα δώσουν μια νέα διάσταση στο ενεργειακό πρόγραμμα της Δημοκρατίας τόσο σε τεχνοοικονομικό όσο και γεωπολιτικό επίπεδο.
Μέσα στο 2020 και σε χρονικό ορίζοντα 24 μηνών είναι προγραμματισμένες 9 συνολικά γεωτρήσεις. Η αρχή, σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνει από την κοινοπραξία ENI-TOTAL. Ιταλοί και Γάλλοι, Δεκέμβριο του 2019-Ιανουάριο του 2020, θα είναι οι πρώτοι που θα ξεκινήσουν με δυο γεωτρήσεις. Η προσοχή τους στρέφεται προς το τεμάχιο 6 όπου η ερευνητική γεώτρηση στον στόχο «Καλυψώ» έδειξε ικανοποιητικό κοίτασμα και στο τεμάχιο 7 που πρόσφατα το Υπουργικό Συμβούλιο έδωσε το πράσινο φως για έρευνες. Η πρώτη γεώτρηση που θα πραγματοποιηθεί θα είναι επιβεβαιωτική. Αυτό που δεν έχει ξεκαθαρίσει είναι αν θα γίνει στον στόχο «Καλυψώ» (τεμάχιο 6) ή στο γειτονικό 7, που πιστεύεται ότι επεκτείνεται το κοίτασμα που έχει εντοπιστεί στο τεμάχιο 6.
Τη σκυτάλη το δεύτερο εξάμηνο του 2020 θα πάρει η ExxonMobil, ο γεωτρητικός προγραμματισμός της οποίας συνεχίζεται. Η εικόνα που υπάρχει για τις δραστηριότητες των Αμερικανών είναι πως η προσοχή τους στρέφεται σε δύο σημεία: Το πρώτο αφορά τον στόχο «Γλαύκος», όπου έχει ανακοινωθεί από τον περασμένο Φεβρουάριο ο εντοπισμός ικανοποιητικής ποσότητας υδρογονανθράκων, και το δεύτερο σε νέο στόχο στον οποίο θα πραγματοποιηθεί ερευνητική γεώτρηση. Ανοιχτό αφήνεται, επίσης, το ενδεχόμενο να υπάρξει και τρίτη δραστηριότητα εντός του τεμαχίου 10 κάτι που ωστόσο θα ξεκαθαρίσει με την ολοκλήρωση του προγραμματισμού που γίνεται. Το “γεωτρητικό παζλ” εντός της ΑΟΖ θα συμπληρωθεί από τα υπόλοιπα τεμάχια, που προσφάτως ένα εταιρικό μερίδιό τους παραχωρήθηκε στη γαλλική TOTAL. Για τα τεμάχια 2 και 9 η πραγματοποίηση ερευνητικών γεωτρήσεων είναι ένα ζήτημα το οποίο θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα ερευνών που θα γίνουν σε γειτονικά τεμάχια και ο λόγος είναι η γεωλογία των τεμαχίων που είναι παρόμοια.
Το επόμενο ενεργειακό στοίχημα της Λευκωσίας: Ο Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ)
Εφόσον τα αποτελέσματα της παραπάνω γεωτρητικής δραστηριότητας είναι θετικά, θα μπορούσαν να είναι ο πρόδρομος για ένα χερσαίο τερματικό υγροποίησης στην Κύπρο, όπως αναφέρουν οι αναλυτές της «Rystad Energy». Μετά και την ανακάλυψη του «Γλαύκου», η Κύπρος «…θα μπορούσε να μετατραπεί σε σημαντικό σταθμό φυσικού αερίου και θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να κατασκευάσει ένα χερσαίο σχέδιο υγροποίησης φυσικού αερίου». Αυτή η προοπτική, βέβαια, προβλέπεται να υλοποιείται μετά από μια δεκαετία -γύρω στο 2030. Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται πολύ μεγάλο διάστημα, αν σκεφτούμε ότι πέρασαν ήδη οκτώ χρόνια από την ανακάλυψη της «Αφροδίτης», ο προβλεπόμενος χρόνος είναι λογικός.
Η κυπριακή κυβέρνηση, βασιζόμενη σε ένα αναθεωρημένο γενικό ρυθμιστικό σχέδιο (Master Plan), θα πρέπει να δρομολογήσει άμεσα τις προετοιμασίες για την κατασκευή του Σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ / LNG ) και των αναγκαίων υποδομών, όπως ο προκαταρκτικός και ο τελικός μηχανολογικός σχεδιασμός (Pre-FEED / Preliminary Front End Engineering Design and FEED / Front End Engineering Design). Μέχρι να επιτευχθεί το στάδιο της τελικής επενδυτικής απόφασης (FID / Final Investment Decision), τα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου, είναι πολύ πιθανό να είναι περισσότερο από επαρκή σε σύγκριση με τις υφιστάμενες ανακαλύψεις της «Καλυψούς», (Θαλασσοτεμάχιο 6) και του «Γλαύκου», (Θαλασσοτεμάχιο 10), ακόμη και αν προωθηθεί η διοχέτευση του φυσικού αερίου της «Αφροδίτης», (Θαλασσοτεμάχιο 12) για υγροποίηση στην Αίγυπτο.
Στη συνέχεια, ο στόχος θα πρέπει να είναι η ταχεία ανάπτυξη και η εκμετάλλευση του συνόλου των αποθεμάτων όπως συνέβη και με το θαλασσοτεμάχιο «Zohr» της Αιγύπτου. Αυτό δεν είναι ούτε ένα στοίχημα ούτε ένα άλμα πίστης ή ελπίδας. Πρόκειται για μια στρατηγική πρόληψης και παρεμπόδισης των σχεδίων της Άγκυρας για την απευθείας διοχέτευση του αερίου της Ανατολικής Μεσογείου μέσω αγωγών προς την Τουρκία. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ένα κύμα ΥΦΑ θα κατευθύνεται μελλοντικά προς την Ευρώπη, πέραν από τις ασιατικές αγορές που προσφέρουν υψηλότερες τιμές, προκειμένου να ικανοποιήσει την αυξανόμενη ζήτηση και τη στροφή προς ένα πιο πράσινο ενεργειακό μίγμα, σύμφωνα με τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ένωσης.
Οικονομικοί, πολιτικοί και γεωπολιτικοί παράγοντες καθιστούν το Εργοστάσιο υγροποιημένου φυσικού αερίου τριών συστοιχιών μια αναγκαιότητα εξαιρετικής εθνικής σημασίας. Η διασφάλιση του πέμπτου ενεργειακού διαδρόμου για ανεξάρτητη και ξεχωριστή προμήθεια της Ευρώπης από την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ αρνείται στην Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των ενεργειακών ροών από την περιοχή, αποτελεί ταυτόχρονα ζήτημα εθνικής στρατηγικής. Εφόσον το σχέδιο υλοποιηθεί, η ΕΕ θα έχει λόγους να υποστηρίξει μια πιο δίκαιη λύση του κυπριακού προβλήματος. Η Αμερικανική εταιρεία Exxon Mobil υποστηρίζει την κατασκευή Τερματικού ΥΦΑ, ενώ η Ιταλική ENI, με κορυφαία τεχνογνωσία όσον αφορά το υγροποιημένο φυσικό αέριο, είναι πολύ πιθανό ότι θα επενδύσει μαζί με τη Γαλλική Total.
Το Εργοστάσιο θα προσδώσει ουσιαστική γεωπολιτική μόχλευση στην Κυπριακή Δημοκρατία και θα ενισχύσει την αποτροπή των Τουρκικών βλέψεων, ενώ ταυτόχρονα θα την καταστήσει στρατηγικό ενεργειακό παράγοντα στην περιοχή. Η ταχύτερη δυνατή κατασκευή του Σταθμού ΥΦΑ θα δημιουργήσει μια ευνοϊκή δυναμική, προσελκύοντας τα αποθέματα του Ισραήλ και τις αναμενόμενες ανακαλύψεις αερίου στον Λίβανο και στη Συρία προτού τις υφαρπάξει η Τουρκία. Κοινό έδαφος μπορεί να βρεθεί ακόμη και με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα του φυσικού αερίου της Ρωσίας.
Κύπρος και Ελλάδα ενεργειακοί κόμβοι για την Ευρώπη
Η Μονάδα υγροποίησης φυσικού αερίου θα αποφέρει μέγιστα οφέλη στην οικονομία και θα ενισχύσει τις προοπτικές της Κύπρου για να καταστεί ένας διαμετακομιστικός κόμβος εμπορίας ενεργειακών προϊόντων και ένα κέντρο εξυπηρέτησης και προσφοράς συναφών υπηρεσιών. Το ΥΦΑ από την Κύπρο μπορεί να εξαχθεί στην Ασία και στην Ευρώπη μέσω του Τερματικού εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Η Ελλάδα θα αποκομίσει τεράστια οφέλη από τον περαιτέρω εφοδιασμό με φυσικό αέριο των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης μέσω του αγωγού διασύνδεσης Ελλάδας και Βουλγαρίας (IGB / Interconnector Greece Bulgaria), ελαφρύνοντας και ανακουφίζοντας έτσι τη ρωσική εξάρτηση, σύμφωνα με την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ.
Τέλος, το Εργοστάσιο ΥΦΑ θα επιτρέψει την περιφερειακή συνεργασία δημιουργώντας κοινά οικονομικά, εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα. Όσο κι αν ακούγεται απίθανο, ακόμη και η Τουρκία μπορεί να έχει τη δυνατότητα να επενδύσει στη Μονάδα ΥΦΑ στην περιοχή του Βασιλικού με ή χωρίς λύση στο κυπριακό πρόβλημα για προφανείς λόγους. Το φυσικό αέριο από τη Μονάδα ΥΦΑ μπορεί να πωλείται στην Τουρκία με βάση τις κατάλληλες διεθνείς συμβάσεις που καθορίζουν τους όρους τέτοιων εμπορικών συναλλαγών. Να θυμίσουμε ότι η Τουρκία διαθέτει ήδη τέσσερεις Μονάδες εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου, εκ των οποίων δύο χερσαίες και δύο πλωτές Μονάδες αποθήκευσης και επαναεριοποίησης, γνωστές ως FSRUs. Μια δε από τις δύο πλωτές Μονάδες βρίσκεται πολύ κοντά στην Κύπρο σε λιμάνι στην περιοχή Dortyol (κοντά στο Ceyhan), στην πρώην Συριακή επαρχία Hatay, που υφάρπαξε η Τουρκία.
