Γράφει η Σοφία Λαλιωτίτη
Το πρώτο πλήγμα στην “έξωθεν καλή της μαρτυρία” δέχτηκε η κυβέρνηση, με αφορμή τον διορισμό πρώην πολιτευτή της ΝΔ στη θέση του διοικητή του Νοσοκομείου Καρδίτσας Κων. Πατέρα που βρίσκεται στην ηλικία των 80 χρόνων.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Το πρόβλημα είναι η ηλικία του πρώην διοικητή ή το “ασύνδετο με την υγεία βιογραφικό του”; Μάλλον το δεύτερο, γεγονός που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της επιλογής μετατράπηκαν σε μειονεκτήματα που στόχευσαν με επικριτικό ύφος την κυβέρνηση.
Η υπόθεση όπως μεθοδεύτηκε με τον διορισμό του Κωνσταντίνου Πατέρα στο νοσοκομείο αυτό και το “ξήλωμά του εν μια νυκτί”, έκανε κακή εντύπωση ακόμη και σε ψηφοφόρους της ΝΔ, με τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να είναι ιδιαίτερα επικριτικά για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, παραπέμποντας σε παλαιοκομματικές αντιλήψεις με όρους ρουσφετιού, νεποτισμού και κομματικών εξυπηρετήσεων στις επιλογές προσώπων για την στελέχωση κρατικών διοικητικών θέσεων.
Οι αντιδράσεις πολιτών μέσω του διαδικτύου ήταν μεγάλες, ενώ σχεδόν το σύνολο των διαδικτυακών μέσων, τοποθετήθηκε με επικριτικό τρόπο σε αυτόν τον διορισμό. Και αυτό γιατί, το μοναδικό και ισχυρό προσόν που είχε να επιδείξει ο 80χρονος, είναι η παλαιά κομματική του ταυτότητα στην ΝΔ και στους ΑΝΕΛ.
Το κλίμα, γύρω από την υπόθεση αυτή, επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο και από τις δηλώσεις που έκανε ο πρώην διοικητής: “Πήγα και τον βρήκα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο γραφείο του και τον παρακάλεσα να μου προσφέρει αυτή την θέση εφόσον πάρει την εξουσία”!
Σε νεώτερες δηλώσεις του υπογράμμισε ότι η υποψηφιότητά του είχε και την στήριξη υπουργού που πολιτεύεται στην περιοχή της Καρδίτσας! Άλλος ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την κυβέρνηση είναι και η αφόρητη πίεση που ασκούν τοπικοί βουλευτές σε υπουργούς και στο πρωθυπουργικό περιβάλλον για το “βόλεμα” των δικών τους ανθρώπων σε θέσει επιτελικές και σε δημόσιους Οργανισμούς.
Επιλογές με κομματικά κριτήρια έπρεπε να είναι παρελθόν για την κυβέρνηση. Εξάλλου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε υποστηρίξει ότι οι αποτυχημένοι πολιτευτές δεν μπορούν να βρίσκουν διαρκώς καταφύγιο σε διοικήσεις νοσοκομείων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό και διαχρονικό: Η αντίληψη ότι κόμμα και κράτος αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία είναι πλέον παρελθόν;
Ας μην ξεχνάμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εισέπραξε στην κάλπη, μεταξύ άλλων, την δυσαρέσκεια των πολιτών για φαινόμενα κομματικής εύνοιας σε διορισμούς κρατικών θέσεων και σε όργιο ρουσφετολογικών προσλήψεων χωρίς τα απαραίτητα προσόντα.Το μεγάλο στοίχημα πλέον είναι οι τοποθετήσεις σε διοικήσεις των δημοσίων υπηρεσιών με ποιοτικά κριτήρια και στην “ανάρρωση” του πολιτικού συστήματος από τα συμπτώματα του παρασιτικού παρελθόντος.
