Του Αντώνη Λαζαρή
Στον εφήμερο κόσμο της ελληνικής ακτοπλοΐας η Ventouris Sea Lines του Ευάγγελου Κ. Βεντούρη δεν ξέφυγε από τον κανόνα που λέει πως οι ακτοπλοϊκές εταιρείες στην Ελλάδα σπάνια ξεπερνούν σε διάρκεια τα σαράντα χρόνια.
Μια από τις ελάχιστες εταιρείες που κατάφεραν να επιβιώσουν στον δύσκολο αυτό χώρο είναι η Ventouris Ferries του Γιώργη Κ. Βεντούρη.
Σαράντα τρία χρόνια μετά, το σινιάλο της εταιρείας με το «Β» στο φουγάρο παραμένει στις επάλξεις μόνο στην Αδριατική και το Ιόνιο.
Το 1976 η εταιρεία του Κωνσταντίνου Βεντούρη έφερνε την επανάσταση στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων με το «Άγιος Γεώργιος», το όμορφο δανέζικο σκαρί που απόκτησε στην πορεία το προσωνύμιο “Ξιφίας” εξαιτίας της εξαιρετικά μακριάς του πλώρη.
Εκείνη την εποχή στη γραμμή ταξίδευαν το «Κάλυμνος» της «Εύδοξος Ναυτιλιακής», το «Κανάρης» των Σταθάκη-Μανούσου, το «Μιαούλης» και το «Κυκλάδες» των αδελφών Αγαπητού.
O «Ξιφίας» αγαπήθηκε πολύ και συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη των νησιών.
Σύντομα, η κίνηση της γραμμής θα αυξανόταν τόσο πολύ ώστε το «Άγιος Γεώργιος» να μην μπορεί να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες της γραμμής.
Η δρομολόγηση του «Κίμωλος», το 1980, έφερε μια δεύτερη επανάσταση στη γραμμή. Η μεταφορική ικανότητα αυξήθηκε κατά πολύ και τα φορτηγά της γραμμής πολλαπλασιάζονταν, πια, με γεωμετρική πρόοδο.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι μάχες με το «Ιόνιον» των Σταθάκη-Μανούσου υπήρξαν ομηρικές. Ποιος θα ξεχάσει την Κυριακή το πρωΐ να «πέφτουν» δύο πλοία στο λιμάνι των Καμαρών. Στο κεφαλόσκαλο του μόλου το «Ιόνιον» και από μέσα να πλαγιοδετεί το «Άγιος Γεώργιος»
Σύντομα, η εικόνα θα επαναλαμβανόταν με το «Κίμωλος» να δένει από τη μέσα μεριά του μόλου.
Το 1983 η έστω και περιοδική δρομολόγηση του «Γεώργιος Εξπρές» δίνει ένα ακόμα μεγάλου ατού στην εταιρεία. Το πλοίο δουλεύει στην Παροναξία, αλλά σε κάποια δρομολόγια του ακολουθεί τη ρότα των Δυτικών Κυκλάδων.
Το 1987 η εταιρεία του Κωνσταντίνου Βεντούρη χωρίζεται και τα παιδιά αναλαμβάνουν τα ηνία. Η γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων περνάει στη Ventouris Sea Lines. To «Κίμωλος» συνεχίζει να παλεύει με το «Ιόνιον»
Όμως, η άφιξη του «Μήλος Εξπρές», το 1988, αλλάζει τις ισορροπίες της γραμμής και η Ventouris Sea Lines φέρνει το «Σίφνος Εξπρές» στη γραμμή.
Το πλοίο ήταν πολυτελέστατο και καλοτάξιδο.Το μόνο μειονέκτημά του ήταν ότι δεν είχε μεγάλη ταχύτητα.
Τα χρόνια περνούν και τα καράβια εναλλάσσονται στη γραμμή. Το 1993 στη γραμμή θα έρθει το «Γεώργιος Εξπρές» και το 1995 το «Απόλλων Εξπρές ΙΙ»
Ενδιάμεσα, τη γραμμή εξυπηρέτησαν για μικρά διαστήματα και ο πρώτος «Απόλλωνας», αλλά και το «Παναγία Τήνου ΙΙ».
Το 1995 έρχεται η διακοπή των δρομολογίων της VSL λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Και την επόμενη χρονιά, το 1996, αρχικά, το «Bari Express» και στη συνέχεια το «Πήγασος» θα φέρουν και πάλι το σινιάλο με το «Β» στα λιμάνια των Δυτικών Κυκλάδων.
Η Ventouris Ferries θα εξυπηρετήσει τη γραμμή μέχρι το τέλος του 1999.
Από τον Φεβρουάριο του 1999 το «Γεώργιος Εξπρές» επαναδραστηριοποιείται και πάλι σε ενδοκυκλαδικά δρομολόγια.
Και από τον Οκτώβρη του 2004 το σινιάλο της Ventouris Sea Lines επέστρεψε ξανά στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων με το «Άγιος Γεώργιος», το πρώην «Απόλλων Εξπρές 2».
Το πλοίο εξυπηρέτησε τη γραμμή χειμώνα-καλοκαίρι μέχρι το τέλος του 2014.
Τα δρομολόγια αυτά κράτησαν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2004.Και από τον Οκτώβριο της ίδια χρονιάς το πλοίο επέστρεψε στην παραδοσιακή γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.
Στον εφήμερο κόσμο της ελληνικής ακτοπλοΐας η διατήρηση των παραδοσιακών σινιάλων έχει πολλά να προσφέρει στα νησιά. Οι εποχές είναι δύσκολες, οι χειμώνες μεγάλοι, τα νησιά πολλά και η τιμή του πετρελαίου στα ύψη.
Μια παραδοσιακή εταιρεία μπορεί να προσφέρει καλύτερη συγκοινωνία από μια μεγάλη πολυμετοχική εταιρεία (εμπορικό σχήμα) που δραστηριοποιείται με βασικό κριτήριο το κέρδος.Υπάρχουν νησιά, όπως είναι τα δικά μας, στα οποία δεν “χωρούν” οι μεγάλες εταιρείες, μιας και τα περιθώρια κέρδους είναι μικρά και η τουριστική σεζόν περιορισμένη χρονικά.
