Γράφει ο Μάκης Μήσιας
Η κατάχρηση σε λέξεις όπως “εθνοπροδότες” ή “φασίστες”, μονοπώλησε την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτά είναι “σημεία των καιρών” του Μνημονίου και χρησιμοποιήθηκαν σε τέτοιο καταχρηστικό βαθμό, μόνο και μόνο για να διχάσουν το λαό και να τον πείσουν πως τα πράγματα στη ζωή είναι μόνο “άσπρο” ή “μαύρο”.
Σχεδόν ποτέ τα πράγματα δεν είναι ασπρόμαυρα όταν μιλάμε για τη ζωή και πόσο μάλιστα την πολιτική ζωή. Ασπρόμαυρες είναι μόνο οι φανέλες κάποιων ποδοσφαιρικών ομάδων…
Η ιστορία ξεκινάει από τις αντιπαλότητες και τα συμφέροντα των μεγάλων αυτού του πλανήτη. Αυτές οι αντιπαλότητες δημιουργούν πολέμους και οι πόλεμοι δημιουργούν θύματα. Κάποια μένουνε κομματιασμένα σε πεδία μάχης ή σε βομβαρδισμένες πόλεις και αν είναι τυχερά, κηδεύονται από τους οικείους τους, αλλιώς τρώγονται από τα φρικαρισμένα ζώα.
Τα ζωντανά θύματα τώρα είναι όσοι πολεμούν ακόμα, όσοι παραμένουν στις εμπόλεμες ζώνες και δεν μπορούν για τον οποιοδήποτε λόγο να φύγουν και τέλος οι πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες μαζεύουν ότι μπορούν από τα υπάρχοντα μίας ζωής και προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου.
Όταν βρίσκεσαι σε αυτή τη κατάσταση δεν μπορείς να έχεις σωστή πληροφόρηση. Δεν μπορείς να ξέρεις ποιος σε θέλει και ποιος όχι. Είσαι ευάλωτος σε φήμες, αλλά πιο πολύ είσαι ευάλωτος στην προσωπική σου συναισθηματική κατάσταση που δεν σου επιτρέπει να αξιολογήσεις σωστά ακόμα και τα δεδομένα που έχεις μπροστά σου. Το μόνο που κυνηγάς πλέον είναι το “όνειρο”.
Το όνειρο για μια καλύτερη ζωή για σένα και για τα παιδιά σου. Και φτάνεις στην Τουρκία με την ελπίδα να περάσεις στην Ευρώπη. Όχι στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη.
Μαζί σου τώρα βρίσκουν ευκαιρία και ανακατεύονται και άλλοι. Από πολιτικούς πρόσφυγες που δεν είναι το ίδιο με τους πρόσφυγες του πολέμου , αλλά διώκονται και αυτοί για τα πολιτικά τους πιστεύω, μέχρι ανθρώπους που απλά θέλουν ένα καλύτερο οικονομικό μέλλον ή ακόμα και εγκληματικά στοιχεία που δραπετεύουν από φυλακές ή τυχοδιωκτικά θέλουν να συνεχίσουν την εγκληματική τους δράση σε πιο πλούσια μέρη . Τέλος, επειδή είναι τέτοιες οι εποχές, υπάρχουν και οι τρομοκράτες.
Ελλάδα και Τουρκία: Οι αποθήκες των ψυχών
Ζήσαμε όλοι το δράμα των ανθρώπων που πνίγηκαν στο Αιγαίο για να περάσουν στη χώρα μας . Εμείς ως γνήσιοι ανθρωπιστές, μαζέψαμε αυτούς τους ναυαγούς, συγκεντρώσαμε ρούχα και τρόφιμα, τους αγκαλιάσαμε και αυτό το κάναμε σε μία εποχή που η δική μας οικονομική κρίση είχε χτυπήσει κόκκινο. Όμως κάποια στιγμή έγιναν πάρα πολλοί.
Πάρα πολλοί για να μπορέσει η Ελλάδα να τους προσφέρει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Η Ελλάδα έκανε ότι μπορούσε καλύτερα. Και ζήτησε την βοήθεια της Ευρώπης. Όμως οι Ευρωπαίοι πήραν πολύ λίγους και απλά πληρώνοντας κάποια χρήματα από τα δικά μας λεφτά και πάλι, των φορολογούμενων των Ευρωπαϊκών χωρών, αποφάσισαν πως αυτό που τους βολεύει είναι η Ελλάδα και η Τουρκία να γίνουν οι “Αποθήκες” αυτών των ψυχών.
Τώρα η Τουρκία παίζει πολιτικά παιχνίδια εις βάρος αυτών των ανθρώπων και εις βάρος της χώρας μας. Τώρα, χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται κατά μήκος των συνόρων μας . Στη πρώτη γραμμή είναι μόνο άντρες οι οποίοι είναι αγριεμένοι , δικαίως και αδίκως. Κι από την άλλη μεριά του σύρματος το Ελληνικό Κράτος.
Ένα Ελληνικό Κράτος το οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν μπορεί να αφήσει 30,000 ανθρώπους να μπουκάρουν χωρίς να έχει την δυνατότητα να ελέγξει αυτούς τους ανθρώπους. Ποιοι είναι πρόσφυγες; Ποιοι πολιτικοί φυγάδες; Ποιοι τζιχαντιστές ; Ποιοι εγκληματίες του ποινικού ; Ποιοι απλά οικονομικοί λαθρομετανάστες ; (ναι “λάθρο” γιατί δεν έρχονται με πρόσκληση για εργασία) .
Οι ευθύνες της Ευρώπης
Πολύ απλά σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορείς να αφήσεις όλο αυτό το κόσμο να περάσει, όμως να είστε σίγουροι και για κάτι ακόμα. Η μικρή Ελλάδα, η οποία είναι αποικία εδώ και μερικά χρόνια, δεν θα κρατούσε αυτό το κόσμο αν δεν είχαν δώσει εντολή τα αφεντικά μας να μην αφήσουμε κανέναν να μπει . Όμως θα πρέπει κάποια στιγμή και οι Ευρωπαίοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τώρα θα πρέπει να στείλουν ανθρώπους. Τα “τσέκια” πλέον δεν φτάνουν. Καιρός να “λερωθούν” και αυτοί.
Σταματήστε να βρίζεστε μεταξύ σας και να λέτε πράγματα τα οποία θα μας στοιχειώνουν πολιτικά για δεκαετίες. Κανένα κανονικό Κράτος δεν μπορεί να δεχθεί στο έδαφός του μία μαζική “εισβολή” 30.000 ανθρώπων. Και αν το κάνει, δεν θα σταματήσουν στις 30.000.
Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους για τα συμφέροντά του. Έχουμε “θερμό” επεισόδιο καταλάβετέ το. Και πρέπει να το αποκρούσουμε. Κι όταν μπουν τα πράγματα σε μία σειρά, να δούμε οργανωμένα και συντεταγμένα τι θα κάνουμε με όλους αυτούς τους ανθρώπους που κρατάει ομήρους η Τουρκία και φυσικά με αυτούς που έχουμε ήδη στην χώρα μας και τους κρατάει ομήρους η ΕΕ.
