Πως θα αντιμετωπιστούν οι κραδασμοί στην εφοδιαστική αλυσίδα

Χρόνος ανάγνωσης ⏰ 3 λεπτά

Οι κραδασμοί στην εφοδιαστική αλυσίδα που σχετίζονται με τον COVID-19 κόστισε στις οικονομίες της Ευρωζώνης €112,7 δις σε επίπεδο ΑΕΠ το 2021. Μάλιστα, πριν από τον πόλεμο, η έλλειψη αποθεμάτων, τα προβλήματα στα logistics και οι πληθωριστικές πιέσεις υπονόμευαν ήδη την οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιδείνωσε περαιτέρω την κατάσταση.

Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από την μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Accenture, η οποία τονίζει ότι οι προκλήσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα, απόρροια της πανδημίας και της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σωρευτικά σε πιθανή απώλεια €920 δις στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) σε όλη την Ευρωζώνη έως το 2023.

Πρόκειται για την μελέτη “From Disruption to Reinvention – The future of supply chains in Europe”, η οποία δημοσιεύτηκε στην Ετήσια Συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός και διερευνά τρία πιθανά σενάρια για το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί ο πόλεμος το επόμενο έτος, μοντελοποιώντας τον αντίκτυπο κάθε σεναρίου για την περιοχή της Ευρωζώνης όσον αφορά το κόστος και το χρονοδιάγραμμα ανάκαμψης.

Αν και οι ειδικοί συμφωνούν ότι η Ευρώπη θα αποφύγει την ύφεση φέτος, ο συνδυασμός του COVID-19 και του πολέμου στην Ουκρανία αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά την οικονομία της Ευρώπης, προκαλώντας ισχυρή επιβράδυνση της ανάπτυξης”, δήλωσε ο Jean-Marc Ollagnier, CEO της Accenture στην Ευρώπη. “Ενώ πριν από τον πόλεμο αναμενόταν κάποιου είδους ομαλοποίηση στην εφοδιαστική αλυσίδα στο δεύτερο εξάμηνο του 2022, τώρα πια δεν περιμένουμε να συμβεί πριν από το 2023, ίσως ούτε μέχρι το 2024, ανάλογα πάντα με το πώς θα εξελιχθεί ο πόλεμος”.

Η επίλυση των ζητημάτων εφοδιαστικής αλυσίδας θα είναι κρίσιμη για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη. Σύμφωνα με τη μελέτη, έως και το 30% της συνολικής προστιθέμενης αξίας της Ευρωζώνης βασίζεται σε λειτουργικές διασυνοριακές αλυσίδες εφοδιασμού.
Επανεφεύρεση των αλυσίδων εφοδιασμού σε μια νέα οικονομική πραγματικότητα

Η μελέτη σημειώνει ότι απαιτείται επανεφεύρεση της εφοδιαστικής αλυσίδας για την αντιμετώπιση της νέας πραγματικότητας. Μέχρι τώρα, οι αλυσίδες εφοδιασμού είχαν σχεδιαστεί κυρίως για τη βελτιστοποίηση του κόστους. Στο σημερινό κόσμο όμως, οφείλουν να είναι πιο ανθεκτικές και ευέλικτες για να ανταποκρίνονται σε ένα αυξανόμενα αβέβαιο περιβάλλον και παράλληλα να αποτελούν βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, λειτουργώντας ως βάση για μελλοντική ανάπτυξη.

Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι πρέπει να δοθεί έμφαση σε τρεις βασικούς τομείς:

Ανθεκτικότητα: Οι αλυσίδες εφοδιασμού πρέπει να είναι σε θέση να απορροφούν, να προσαρμόζονται και να ανακάμπτουν από κραδασμούς όποτε και όπου συμβαίνουν. Η ανάπτυξη σεναρίων και η ανάλυση των κινδύνων και των ευκαιριών θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν στην μεταβαλλόμενη προσφορά και ζήτηση. Η μοντελοποίηση και η προσομοίωση δικτύου, τα stress tests και η εξασφάλιση πολλαπλών πηγών εφοδιασμού θα επιτρέψουν στους οργανισμούς να διαχειρίζονται την αβεβαιότητα.

Συνάφεια: Οι αλυσίδες εφοδιασμού θα πρέπει να είναι πελατοκεντρικές και ευέλικτες, ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται γρήγορα και αποδοτικά στις αλλαγές της ζήτησης. Η απόκτηση νέων συνόλων δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε πραγματικό χρόνο, εντός και εκτός του οργανισμού από όλη την αλυσίδα αξίας θα είναι κρίσιμης σημασίας. Ο αυτοματισμός και η τεχνητή νοημοσύνη θα επιτρέψουν στους οργανισμούς να εντοπίζουν γρήγορα νέες τάσεις, υποστηρίζοντας τη λήψη αποφάσεων. Η μετάβαση από κεντροποιημένα, γραμμικά μοντέλα προσφοράς σε αποκεντρωμένα δίκτυα που εφαρμόζουν μοντέλα on-demand παραγωγής και σε ορισμένες περιπτώσεις, φέρνοντας την παραγωγή πιο κοντά στο σημείο πώλησης, μπορεί να βοηθήσει τους οργανισμούς να ανταποκριθούν καλύτερα στις προσδοκίες των πελατών για την ολοκλήρωση των παραγγελιών.

Βιωσιμότητα: Οι σύγχρονες αλυσίδες εφοδιασμού πρέπει να υποστηρίζουν, αν όχι να επιταχύνουν, τους στόχους βιωσιμότητας των οργανισμών. Για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ενδιαφερομένων μερών, οι οργανισμοί πρέπει να κάνουν τις αλυσίδες αξίας τους διαφανείς. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω blockchain ή παρόμοιας τεχνολογίας. Η μετάβαση επίσης από γραμμικές σε κυκλικές διαδικασίες που ελαχιστοποιούν τα απόβλητα θα είναι επίσης καθοριστικής σημασίας.