Γράφει ο Δημήτρης Τερζής
Η ανακοίνωση των υποψηφίων βουλευτών για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου επιβεβαίωσαν κάτι που είναι προφανές εδώ και καιρό. Το γεγονός δηλαδή ότι η εφαρμογή των μνημονίων από τα κόμματα εξουσίας τα τελευταία χρόνια κυριολεκτικά ισοπέδωσε τις πολιτικές διαφορές μεταξύ τους. Όχι γιατί αυτές έπαψαν να υπάρχουν, αλλά γιατί παραμερίστηκαν ελέω δανειστών.
Κατά συνέπεια τα μνημόνια οδήγησαν σε μια ομογενοποίηση του πολιτικού συστήματος. Αντιμνημονιακοί και μνημονιακοί μπλέχτηκαν στην πορεία και άλλαξαν στρατόπεδα. Είδαμε βουλευτές τις εποχές των μνημονίων να υπηρετούν 2 και 3 διαφορετικά κόμματα ανάλογα τη συγκυρία. Με λίγα λόγια τα όσα βίωσε η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά για να προκαλέσουν μια ουσιαστική μεταλλαγή του πολιτικού συστήματος. Η πολιτική ρευστότητα εκεί εδράζεται. Κι από εκεί αντλεί την κινητήρια δύναμή της μέχρι να ολοκληρωθεί.
Σημάδι των καιρών οι μεταγραφές και οι συνεργασίες στα κόμματα
Αν δει κανείς τις λίστες υποψηφίων των δύο μεγάλων κομμάτων θα διαπιστώσει του λόγου το προφανές. Βλέπουμε π.χ. να κατεβαίνουν με τον ΣΥΡΙΖΑ ο Τέρενς Κουίκ, ο Βασίλης Κόκκαλης, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος και ο Κώστας Ζουράρις.
Οι τρεις πρώτοι προέρχονται από τους ΑΝΕΛΛ του Πάνου Καμμένου, ο τρίτος συνεργαζόταν με τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και την Έλενα Κουντουρά που ήδη εκλέχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή, διαπιστώνουμε ότι οι μισοί ΑΝΕΛ κατέληξαν στην αγκαλιά της Αριστεράς. Αυτό σημαίνει ότι οι εν λόγω έγιναν ξαφνικά αριστεροί; Όχι. Μήπως σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε δεξιός; Σίγουρα όχι.
Υπό το ίδιο πρίσμα αρκετοί είναι οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από το χώρο της Κεντροαριστεράς γενικότερα και του ΠΑΣΟΚ ειδικότερα. Υποψηφιότητες όπως των Τόλκα, Μωραίτη, Ραγκούση, Ξενογιαννακοπούλου, Ρεπούση, Δανέλλη, Ρώσση, Θεοχαρόπουλου, αλλά και αρκετών άλλων επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Ίσως το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να είναι πλέον περισσότερο κεντροαριστερό απ’ ότι πίστευε ότι θα καταλήξει να είναι. Ωστόσο, αν όντως επιθυμεί να παραμείνει ένα κόμμα εξουσίας και να μην χαθεί στη λήθη των μονοψήφιων ποσοστών, οφείλει να ακολουθήσει το ρεύμα των συνεργασιών και των μεταγραφών.
Στο ίδιο μοτίβο κινείται όμως και η Ν.Δ. η οποία θέλει να εξαλείψει κάθε κίνδυνο και διαρροή, κυρίως από τα δεξιά της, από τα πολιτικά μορφώματα τύπου Βελόπουλου ή του νεοναζιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προβάλλει συστηματικά το θέμα της ανανέωσης του κόμματος, η Πειραιώς αναφέρει ότι έξι στους δέκα υποψηφίους «δεν έχουν ποτέ στο παρελθόν εμπλακεί στην κεντρική πολιτική σκηνή», καθώς και ότι ο μέσος όρος ηλικίας στο σύνολο των υποψηφίων είναι τα 49 έτη, ενώ προσθέτει ότι η Ν.Δ. «απολύτως συνειδητά ξεπέρασε ακόμη και το υποχρεωτικό όριο ποσόστωσης των φύλων, καθώς το 43% των υποψηφίων είναι γυναίκες».
Ανανέωση ωστόσο δεν υπήρξε όσον αφορά τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια στελεχών που προέρχονται από τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Αντιθέτως, η συμμετοχή τους ενισχύθηκε με την προσθήκη του Χαράλαμπου Καραθάνου, ο οποίος ήταν υποψήφιος με τη Ν.Δ. το 2004 και το 2007, αλλά το 2009 προσχώρησε στον ΛΑΟΣ, όπου ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής. Το 2012 άφησε τον ΛΑΟΣ για τη Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά, ενώ τώρα επιστρέφει και στα ψηφοδέλτια.
Υποψήφιος είναι και πάλι ο Θάνος Πλεύρης που ακολούθησε τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη στη Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά και ο οποίος ήταν υποψήφιος βουλευτής στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 αλλά δεν εξελέγη.
Υποψήφιος και ο Κώστας Κιλτίδης, ο οποίος το 1973 ήταν στη νεοφασιστική οργάνωση του Κώστα Πλεύρη «Κόμμα 4ης Αυγούστου», μετέπειτα στη Ν.Δ. όπου εκλεγόταν βουλευτής από το 2000 και απ’ όπου αποχώρησε το 2010, περνώντας από τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντ. Μπακογιάννη και καταλήγοντας το 2011 στον ΛΑΟΣ. Από εκεί αποχώρησε τον Μάιο του 2012, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015 ήταν υποψήφιος με τη Ν.Δ.
Σε αυτούς αρκεί να προσθέσουμε και περιπτώσεις σαν εκείνη του Γρηγόρη Ψαριανού, του Πάνου Αμυρά, αλλά και του Πέτρου Τατσόπουλου, ανθρώπων δηλαδή που στο παρελθόν πολιτεύτηκαν με κεντροαριστερά σχήματα (Ποτάμι, ΣΥΡΙΖΑ), αλλά πλέον είναι υποψήφιοι με τη Ν.Δ.
Το να συνυπάρχουν στο ίδιο κόμμα πλέον ο συγγραφέας Τατσόπουλο με τον Άδωνι Γεωργιάδη, όταν ο πρώτος κατά καιρούς του είχε σούρει τα εξ αμάξης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το λες κι ένα σουρεαλιστικό σκηνικό. Δεν είναι όμως. Είναι απλώς πολιτική.
