Ασαφές και χαοτικό είναι το νομοθετικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά σύγχρονα τουριστικά προϊόντα, όπως το airbnb καθώς τόσο η χώρα μας, όσο και άλλες χώρες στο εξωτερικό ήταν απροετοίμαστες για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο, σύμφωνα με τον καθηγητή Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αχιλλέα Κουτσουράδη.
Την ίδια ώρα, «υπάρχουν παρωχημένες διατάξεις και νόμοι που μπορεί να έχουν θεσπιστεί πριν από 90 χρόνια και να ρυθμίζουν ακόμη τις σχέσεις πελατών και ξενοδόχων» ανέφερε ο καθηγητής, στο πλαίσιο της ημερίδας «Δίκαιο του τουρισμού- επίκαιρα ρυθμιστικά ζητήματα», που έγινε στη Θεσσαλονίκη.
Οι ρυθμίσεις για το airbnb, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι περιορισμένες (η τελευταία ήταν το 2017) και αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τη φορολόγηση εισοδημάτων.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά θέματα που χρήζουν δημιουργίας θεσμικού πλαισίου, όπως θέματα προστασίας περιβάλλοντος, real estate κτλ. Επίσης πρέπει να ρυθμιστεί με λεπτομέρειες ποιος μπορεί να νοικιάζει το ακίνητό του μέσω airbnb για να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, όπως σήμερα, με τους ξενοδόχους, όπως επεσήμανε ο καθηγητής.
Οι ασάφειες και τα κενά του νόμου όμως, αγγίζουν και τον δυσαρεστημένο πελάτη του airbnb καταλύματος που θα ήθελε ενδεχομένως να κινηθεί νομικά, καθώς όπως εξηγεί ο καθηγητής, δεν είναι ξεκάθαρο εναντίον ποιου θα στραφεί (κατά του ιδιοκτήτη ή της εταιρείας) και ποιο δίκαιο θα ισχύσει.
Τα οφέλη που καταγράφηκαν το 2018
Την ίδια ώρα , τα οφέλη για την Αθήνα – όπως και για όλη τη χώρα – ήταν μεγάλα από τη λειτουργία της πλατφόρμας Airbnb, μέσω της οποίας επισκέφτηκαν την ελληνική πρωτεύουσα περισσότεροι από 340.000 τουρίστες το 2018, αποφέροντας κέρδη 89,5 εκατ. ευρώ στην πόλη.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Διαχειριστών Ακινήτων (ΠΑΣΥΔΑ) κ.Ανδρέας Χίος, στην πρωτεύουσα δραστηριοποιούνταν 8.989 ενεργά καταλύματα στις πλατφόρμες, με τη συντριπτική πλειονότητα αυτών να είναι ολόκληρα σπίτια ενώ μόλις το 10% μεμονωμένα δωμάτια.
Οπως τόνισαν οι διοργανωτές της εκδήλωσης, το Airbnb έφερε τουριστική αποκέντρωση, ζωντανεύοντας γειτονιές του Δήμου Αθηναίων που ήταν εγκαταλελειμμένες.
Το αποτέλεσμα είναι πολλοί κάτοικοι να θέλουν πλέον να επιστρέψουν στο κέντρο αλλά να δυσκολεύονται να βρουν σπίτι και έτσι κάποιοι σπεύδουν να δαιμονοποιήσουν τη βραχυχρόνια μίσθωση.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν, σε 150.000 κατοικίες προς ενοικίαση στην Αττική, οι 12.000 έγιναν Airbnb, δηλαδή μόλις τo 5,3% των ενοικιαζομένων κατοικιών.
Επεσήμαναν, όμως, τους κινδύνους που προκύπτουν από την τεράστια ζήτηση ακινήτων από Κινέζους επενδυτές και ζήτησαν αφενός από το κράτος να κάνει ελέγχους ώστε να παταχθεί η φοροδιαφυγή και αφετέρου από τις τοπικές αρχές να προχωρήσουν σε δράσεις βελτίωσης της αισθητικής της πόλης (πεζοδρόμια, παγκάκια, πράσινο, έργα ηλεκτροφωτισμού, καλλιτεχνικές δράσεις αλλά και κίνητρα για να κατοικηθούν τα εγκαταλελειμμένα κτίρια).
Ο αντίλογος συνεχίζεται
Σε συνέχεια των λεγομένων του καθηγητή Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αχιλλέα Κουτσουράδη , για αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ ξενοδόχων και ιδιοκτητών airbnb έκανε λόγο και ο Γρηγόρης Μιχαηλίδης, λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (UNIC), ο οποίος τόνισε ότι «η φορολογική αντιμετώπιση στον τουρισμό ανάλογα με το προϊόν είναι διαφορετική και αυτό δημιουργεί ανισότητες και εσωτερικό ανταγωνισμό εθνικό».
«Η φορολογική επιβάρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο ξενοδοχείο είναι πολύ μεγαλύτερη και πολλαπλή από ό,τι στο airbnb ενώ την ίδια ώρα το airbnb τείνει να είναι ένα τουριστικό προϊόν που μοιάζει με το ξενοδοχείο». Πρόσθεσε επίσης, ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει μια ανταγωνιστική τουριστική οικονομία συνολικά και φοροελαφρύνσεις, όσο το δυνατόν, και σε συνδυασμό με τις δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας.
Καλά είναι ωστόσο τα νέα σε ό,τι αφορά το οργανωμένο ταξίδι και το νέο νομικό πλαίσιο της ταξιδιωτικής σύμβασης, για το οποίο μίλησε ο λέκτορας Νομικής του ΑΠΘ, Απόστολος Τασίκας.
Σύμφωνα με τον κ.Τασίκα η οδηγία καλύπτει μοντέρνες μορφές οργανωμένου ταξιδιού όπως αυτές που γίνονται μέσω του διαδικτύου και καθιστά υπεύθυνο απέναντι στον καταναλωτή, εκείνον που εμφανίζεται ως διοργανωτής του ταξιδιού.
«Ακόμη και στις περιπτώσεις που κάποιος μπαίνει σε μια ιστοσελίδα για να κλείσει τα αεροπορικά εισιτήρια μέσω διαδικτύου και η εταιρεία τον παραπέμπει να νοικιάσει όχημα, ξενοδοχείο κτλ, τότε τη ευθύνη για το συνολικό ταξίδι την έχει η εταιρεία, στη σελίδα της οποίας απευθύνθηκε αρχικά είτε είναι ελληνική είτε αλλοδαπή» εξήγησε ο κ. Τάσικας.
